سکوت
من سکوت خویش را گم کرده ام!
لاجرم در این هیاهو گم شدم
من؛که خود افسانه می پرداختم،
عاقبت افسانه ی مردم شدم
من سکوت خویش را گم کرده ام!
لاجرم در این هیاهو گم شدم
من؛که خود افسانه می پرداختم،
عاقبت افسانه ی مردم شدم
سکوت کن دلم اینجا سکوت اجباریست !!!!
اگر چه حرف و غزل از نگاهمان جاریست
همیشه عشق برایم سکوت و ابهام است
شبیه دیدن تو بین خواب و بیداریست
دلم شکست تا خدا و آه ای مردم
چقدر طعنه و زخم زبانتان کاریست
سکوت کن دلم اینجا سکوت اجباریست !!!!